Τς, τς, τς, Αλέξη

Με μεγάλη χαρά παρακολουθώ ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, κατώτερα στελέχη ή απλά φίλους οι οποίοι νιώθουν σχεδόν προδομένοι (και καλά κάνουν) από την συνάντηση του Αλέξη Τσίπρα με τον Σιμόν Περές. Μία ενδεικτική άποψη εδώ, στην Αυγή, την εφημερίδα του Σύριζα, η οποία επίσης θεώρησε παράλογη την ενέργειά του αυτή και δεν σίστασε να το πει ανοικτά, αψηφώντας την κομματική γραμμή.

Και ενώ το χέρι του (κάποιο από τα δύο, δεν ξέρω ποιό),...

...η Ρένα Δούρου, έσπευσε να στηρίξει τον Πρόεδρό της λέγοντας λίγο-πολύ ότι ο Σιμόν Περές είναι εμβληματική προσωπικότητα και απόλυτος υπέρμαχος της ειρήνης στην διεθνή σκηνή, δεν έκανε το ίδιο τόσος απλός κόσμος ο οποίος με κάποιο τρόπο στήριζε τον Τσίπρα στα πάντα μέχρι πρότινος και αυτό είναι προς τιμήν τους.

Αν οι συντελεστές που διαμορφώνουν τον ΣΥΡΙΖΑ, από τον 18άρη της παραμεθορίου μέχρι τον hot-shot βουλευτή της Κουμουνδούρου, συνεχίσουν αυτή την πρακτική της κριτικής σκέψης και δεν συμμορφώνονται απλά στα λόγια του "Αρχηγού" όπως κάνουν μέχρι σήμερα, ίσως ο ΣΥΡΙΖΑ μετεξελιχθεί σε ένα πραγματικά ισχυρό, και δομικά πλέον, κόμμα

Υ.Γ: Τς, τς, τς Αλέξη, τί θα πει ο Ταρίκ;