Σε όλους όσους φοβούνται ότι η Ελλάδα εν ριπή οφθαλμού καταστρέφεται με τον Σύριζα πρέπει να απαντήσουμε ότι η λογική τους είναι απλοϊκή. Μπορεί να ξεκινήσει μία πολιτική που πολλοί θα χαρακτηρίσουν ανεύθυνη ή και καταστροφική. Το πρόβλημα είναι όμως ότι είναι η μοναδική πολιτική που θα υπάρχει μετά την κατάρρευση της κυβέρνησης αυτής.
Όλοι οι εραστές του the is no alternative εδώ και 3 χρόνια, θα πρέπει να το παραδεχθούν το μπούμερανγκ που επιστρέφει. Ή θα ανεχθούν τον Σύριζα, ή την Χρυσή Αυγή. Η φιλολογία του "στην Δημοκρατία δεν υπάρχουν διλήμματα" είναι απολύτως σωστή, μέχρι την στιγμή όμως που πρέπει να επιλέξουμε το ύστατο: Ή Τέταρτο ελληνογενές Ράιχ ή Τέταρτη ελληνική Δημοκρατία.
Και με βάση αυτή τη συλλογιστική πορεία θεωρώ ότι...
...πρέπει ο Σύριζα χρειάζεται κάτι πολύ συγκεκριμένο στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση. Όχι μία νίκη απλά. Αλλά μία μεγάλη νίκη, όχι για να υπερηφανευτεί η Αριστερά της Ελλάδας και να πρέπει να ανεχτούμε τους, προφανώς γελοίους πανηγυρισμούς μιας μερίδας ατόμων που δήλωναν αγανακτισμένοι από αυτό που ψήφιζαν τόσα χρόνια, αλλά επειδή εκεί τελικά κρύβεται οποιαδήποτε ελπίδα Δημοκρατίας και όποια ελπίδα διαπραγμάτευσης μπορεί να υπάρχει ακόμα. Για να το κάνει αυτό, το κόμμα του Τσίπρα πρέπει να μεταλλαχθεί γρήγορα από το περιθωριακό κόμμα που ήταν, σε ένα νέο, που θα διαφημίζει τουλάχιστον την επίφαση της αγωνιστικότητας για να ενθουσιάσει και την πραγματικότητα κάποιας μετριοπάθειας για να κυβερνήσει.Στο θέατρο των ημερών, την ψήφιση του μνημονίου 3, ο Σύριζα προχώρησε σε μία επικοινωνία, παράσταση λένε άλλοι, η οποία με βρίσκει κατά το 66% σύμφωνο.
1) Οι βουλευτές του κόμματος έκαναν "εξακρίβωση στοιχείων" σε ασφαλίτες αστυνομικούς με πολιτικά, πράξη καθ'όλα νόμιμη μιας και οι δημόσιοι υπάλληλοι υποχρεούνται να δίνουν τα στοιχεία τους σε όποιον φορολογούμενο πολίτη το απαιτήσει. Σε αυτό υπήρξε ένας γελοίος αντίλογος: Οι συριζάιοι κάνουν ό, τι έκαναν οι χρυσαυγίτες. ψέμα. Όπως έγραψα ήταν εντελώς νόμιμο και όσοι σπεύδουν εδώ να φέρουν την θεωρία των άκρων τους ανταπαντώ με την θεωρία των κομμάτων. Ήταν καιρός ο Σύριζα να βγάλει βουλευτές στον δρόμο μόνο και μόνο γιατί αυτό κάνει ένα κόμμα πυρήνα που θέλει να μετατραπεί σε πολυσυλλεκτικό, σε μία εποχή απόλυτης πόλωσης και χωρίς να θέλει να χάσει την ισχυρή ιδεολογική του φόρτιση.
2) Η Κ.Ο του Σύριζα βγαίνει στην αυλή του Συντάγματος και χαιρετά αγωνιστικά τους συγκεντρωμένους διαμαρτυρόμενους, αποσπώντας τον έπαινό τους. Όσο και να αντιλαμβανόμαστε τον θεατρινισμό ή και (κακώς εννοούμενο) λαϊκισμό που ενέχει αυτή η ενέργεια, τουλάχιστον θεωρώ σημαντική την θετική συναισθηματική φόρτιση που μπορεί να εμπνεύσει ένα κόμμα στους ψηφοφόρους του, με την έννοια ότι δεν αναζητά την ανοχή αλλά την εμπιστοσύνη. Όσο ψευδεπίγραφο και αν είναι αυτό η λογική λέει ότι καλύτερα η εμπιστοσύνη να βρίσκεται σε κόμμα που αποδέχεται τον κοινοβουλευτισμό παρά σε κάποιο που δεν το κάνει.
3)Το 33% της δυσαρέσκειας έρχεται από τα χειροκροτήματα των βουλευτών του Σύριζα όταν αποφασίστηκε ότι οι υπάλληλοι της Βουλής, πολύ συχνά, διορισμένα μέλη των οικογενειών των βουλευτών συνεχίζουν να έχουν τα προνόμια που είχαν και παλαιότερα, αν όχι τα οικονομικά, σίγουρα τα διοικητικά. Αυτό είναι που με κρατά δύσπιστο. Όσο και να θέλω να ανεχθώ την νίκη Τσίπρα πάντα θα γνωρίζω ότι οι κάθε είδους συντεχνίες είναι το ατού του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου