Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2012

Ο Κασίδας έρχεται, ο Μιχαλό φεύγει

Φαίνεται ότι τα νέα για την Χρυσή Αυγή είναι περίεργα. Την στιγμή που συνεχίζουν να ξεπετάγονται σαν τα μανιτάρια τα γραφεία της σε όλη την Ελλάδα και την στιγμή που αρχίζει η εξαγωγή νεοναζισμού στις ΗΠΑ και την Ιταλία, για αρχή, η Public Issue έδειχνε την πρώτη της κάμψη σε πολύ πρόσφατες δημοσκοπήσεις. Για να είμαι ειλικρινής δεν μπορώ να εμπιστευθώ ούτε στο ελάχιστο την συγκεκριμένη εταιρεία, ούτε και πολλά από τα blogs που την αναδημοσίευσαν. Αλλά ακόμα και να ισχύει δεν πρόκειται να ξεφύγουμε τόσο εύκολα από τους Χρυσαυγίτες πια.

Τις δύο ή τρεις τελευταίες μέρες κυκλοφορεί πολύ στο διαδίκτυο και στις εφημερίδες ένα άρθρο...
... το οποίο φαίνεται να χτυπά την Χρυσή Αυγή εκεί που πρέπει: στην "λαμογιοποίηση" της, στο να πιστέψουν οι θιασώτες της δηλαδή, ότι το κόμμα που ψήφισαν είναι το ίδιο με τα υπόλοιπα κόμματα που μπήκαν στη Βουλή για να τη "βολέψουν". Το άρθρο κάνει μία εκτενή ανάλυση στο πώς ο Μιχαλολιάκος ελίσσεται στα φορολογικά του για να γλυτώνει την περικοπή του συνεχώς αυξανόμενου εισοδήματός του (εδώ το άρθρο). Το ίδιο θέλησε να κάνει και ο Α. Γεωργιάδης από το βήμα της Βουλής μιλώντας για το "μασαμπούκωμα": να καταδείξει ότι η οικογένεια Μιχαλολιάκου δεν είναι κάτι το αντισυστημικό και ριζοσπαστικό όπως ευαγγελίζεται αλλά άλλη μία περίπτωση ανθρώπων που αποφάσισαν να κάνουν την πολιτική επάγγελμα.

Το πρόβλημα σε αυτή την διαλεκτική είναι διπλό:

1) Παρά τα βραχυπρόθεσμα ωφέλη του να βρωμίσεις το όνομα της Χρυσής Αυγής, με τον τρόπο που πρέπει και όχι να την κατηγορείς για ναζισμό -αυτό δεν πιάνει πια- δεν σταματάς την παράδοση του δυαδικού χαρακτηρισμού "πολιτικός/λαμόγιο". Ίσα ίσα την αναπαράγεις: "μη χαίρεστε Χρυσαυγίτες, και αυτοί λαμόγια σαν και εμάς είναι" είναι το σημαίνον του μασαμπουκώματος, προερχόμενο μάλιστα από στόμα ανθρώπου που θεωρεί ξεφτίλα το να μπαίνουν οι βουλευτές σε λεωφορείο.

2) Προσέξτε ποιό χρυσαυγίτικο όνομα αναφέρεται συνεχώς πιο πάνω. Μιχαλολιάκος. Κανένα άλλο.

 Έχει αρχίσει να γίνεται πολύ συζήτηση γύρω από το θέμα και πάντα είναι στο περίπου, για τις κακές σχέσεις που αναπτύσσονται ανάμεσα στον Μιχαλολιάκο και τον Κασιδιάρη. Ο λόγος φαίνεται να είναι η υπερπροβολή του δεύτερου. Είναι ο "γκόμενος", τουλάχιστον για τις ηλίθιες εκείνες ποιότητες που διαβάζουν και το 50 shades of grey, κουβαλάει ένα μικρό κουτσομπολιό για το θέμα με την Παπαχρήστου και τον "κερατά" πρώην της και ρίχνει ξύλο σε πρωινάδικα. Είναι φυσικό να επισκιάσει έναν κακομοίρη Μιχαλολιάκο.

Το θέμα είναι ότι στο πρόσωπο του Κασιδιάρη βρίσκεται ένας πολύ πιο ταιριαστός ηγέτης. Σε ένα ναζιστικό-αγωνιστικό κόμμα τί να σου κάνει έναν λιπαρός μεσόκοπος οικογενειάρχης; Αυτός μάλιστα απονομιμοποιείται όπως είδαμε συστηματικά. Δεν είναι άμεπτος. Απόλυτη αντίθεση ο Κασιδιάρης. Νέος, δραστήριος, όχι καλομαθημένος και βολεμένος και κυρίως "αρσενικό" με βούλα (Παπαχρήστου, καθότι τα αξεσουάρ σε ένα ηγέτη κάνουν τη διαφορά). Βάσει αυτών δεν θα μου φαινόταν καθόλου παράξενη μία διαδικασία διαδοχής ή και ανταρσίας στο εσωτερικό της Χρυσής Αυγής, αν και ανεπίτρεπτα όλα αυτά για ένα κόμμα που πρέπει να δείχνει την τυφλή του υποταγή στον Οδηγητή.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου