Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2013

Η δυσωδία του ΦΒ μου

Έχω αυτή την τύχη, στο προφίλ του FB μου να μην έχω μόνο στοιχειωδώς δημοκράτες ανθρώπους που αντιλαμβάνονται το ότι βάσει κανόνων διεθνούς δικαίου, ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δημοκρατικού κράτους δεν ξυλοκοπούμε έναν κρατούμενο όταν του έχουμε περάσει χειροπέδες ό,τι και να έχει κάνει αυτός, μα βιασμός, μα πολλαπλή δολοφονία βρεφών σε μαιευτήριο...

Έχω ακόμα και τρομερά ηλίθιους ανθρώπους που θεωρούν ότι ένας βασανισμός αφελών ανταρτών πόλεων, ανίδεων βλαμμένων (σύμφωνοι σε αυτό) είναι έργο θεάρεστο. Και όχι δεν μιλάμε για χρυσαυγίτες ή εθνικιστές, αυτοί έχουν προ πολλού εκκαθαριστεί  από τα κατάστιχα μου. Πρόκειται για ανθρώπους που προέρχονται είτε από τον φιλελεύθερο χώρο* είτε από το πρώην εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ  (κάδρο τον ΓΑΠ στο σαλόνι), με την μεγάλη πλειοψηφία στην πρώτη κατηγορία.
Είναι οι ίδιοι που θεωρούν τον τόπο κατοικίας των συλληφθέντων πιο αμαρτωλό από το ίδιο τους το έγκλημα και είναι οι ίδιοι -δημοκράτες αυτοαποκαλούνται πάντα- που δεν αναγνωρίζουν κανένα τεκμήριο αθωότητας στα "μαλακισμένα πλυσιόπαιδα που χρειάζονται σφαλιάρες". Και πριν 3 χρόνια μάλλον κάπου στις αρχές Δεκέμβρη θα έλεγαν ότι "τα ήθελε ο κώλος του" αν και δεν είχα την ευτυχία να μολύνομαι από γελοίες απόψεις τότε.

Η δυτική φιλελεύθερη δημοκρατία είναι μία και αδιαίρετη. Το ένα χωρίς το άλλο δεν νοείται. Δημοκρατία που εκδικείται "πρωτευουσιάνους" δεν υπάρχει, δημοκρατία που βασανίζει δεν υπάρχει, δημοκρατία που καταπατά ανθρώπινα δικαιώματα κατά το δοκούν δεν υπάρχει. Είμαστε σίγουροι ότι τα τυριά που επανδρώνουν την ελληνική αστυνομία και οι διανοητικά ανίκανοι που την υπερασπίζονται μπορούν να διασφαλίσουν την μη-ολίσθησή της δημοκρατίας αυτής στον αυταρχισμό; Είναι μάλλον προφανές ότι το στοίχημα αυτό το έχουμε χάσει στην Ελλάδα. Όποιος σήμερα δεν βλέπει την κατακρήμνιση δημοκρατικών αξιών είναι απλά ένας ακόμα ηλίθιος.

* Η συντριπτική πλειονότητα του οποίου ορθά και αμέσως τάχθηκε ενάντια στους ξυλοδαρμούς.




1 σχόλιο: